Groenberg, kliederen met verf en heel leuk bezoek!

Maar weer eens een verslagje vanuit Zuid-Afrika. Still summertime en enjoying the sun en alles gaat zo z’n Afrikaanse gangetje in Grabouw.
In de week van 28 januari zijn de laatste twee studenten van de vorige groep weg gegaan. Daarna waren alleen wij drieën nog over in Grabouw. Die week zijn we vooral bezig geweest met het inpakken van al onze spullen voor de verhuizing.

31 januari ben ik begonnen met de stage op Groenberg secondary school. Ik heb Jennobia, mijn stagebegeleidster, ontmoet en we hebben meteen plannen gemaakt met wat we gaan doen. Jennobia is een social worker maar is nu nog aan het studeren voor onderwijs psycholoog. Ze is bezig met verschillende onderzoeken en projecten binnen de school. Graad 8 gebruikt ze daarvoor als een pilot. Zo is er een onderzoek waarbij ze onderzoek doet naar de seksualiteit van de meiden van graad 8. Ze wil zien wie er al seksueel actief zijn en of er meiden zijn die al eens abortus gepleegd hebben. Het blijkt dat sommige meiden abortus nog wel eens als voorbehoedsmiddel gebruiken. Ze wil onderzoeken hoe het komt dat meiden abortus gebruiken als voorbehoedsmiddel en of ze een preventieve actie voor kan implementeren. Ook is ze bezig met een onderzoek met alle graad 8 leerlingen over hun carrière. Wat willen ze worden? Wat voor beroepen vinden ze leuk? Ze wil de leerlingen meer motiveren door mensen uit te nodigen die iets kunnen vertellen over hun beroep en ze wil kijken wat voor soort carrièrewensen de leerlingen hebben. Jennobia is ook bezig met verschillende projecten binnen school waarbij ze ouders wil betrekken met het vrijwillig helpen bij leerondersteuning. Ook geeft ze ouders training voor het opvoeden en omgaan met hun (puberende) kinderen en is ze bezig met een project voor de graad 8 leerlingen waarbij gekeken wordt naar het lees en reken niveau van de leerlingen. Het blijkt dat best wel wat leerlingen op Groenberg een ondergemiddeld niveau qua lees en reken niveau hebben. Dit kan mede komen doordat ze op de basisschool niet goed zijn meegekomen met de rest van de leerlingen of het niet gesnapt hebben en nooit leerondersteuning gekregen hebben. Over dit laatste project heb ik de leiding gekregen. Elke vrijdagochtend krijgen alle graad 8 leerlingen een toets Afrikaans of Engels en wiskunde. Een toets met twintig woorden of sommen die ze moeten schrijven/maken. Leerlingen van de VRL (dit zijn leerlingen die het goed doen op school, leerlingenraad) gaan per tweetallen die toets afnemen samen met de docent. De leerlingen kijken elkaars werk na en de score wordt opgeschreven. Aan het eind van elk semester wordt gekeken welke leerlingen de meeste score hebben gehaald. Die krijgen een badge ter motivatie dat ze een goede score behaald hebben. Dit motiveert andere leerlingen om ook hun best te blijven doen. Bij kinderen waarvan de score laag blijft wordt gekeken of er leerondersteuning nodig is en van welk vak. Daarnaast zie ik nog individuele cliënten. Dit zijn voornamelijk leerlingen en heb ik een meiden lifeskills groep.

In het eerste weekend van februari was dan toch echt het verhuizen aangebroken. Wat hebben wij veel spullen verzameld in die 6 maanden! We kwamen met drie koffers + handbagage en nu stond de hele woonkamer vol. Op zaterdag hebben we alle spullen verhuisd naar ons nieuwe huisje, dankzij de bakkie die we van de Village of Hope mochten lenen ging het verhuizen snel, en we hebben alles zo ver als mogelijk ingericht in het George van Wyk huis. Op zondag zijn we Erica huis gaan poetsen en hebben we de laatste spullen meegenomen.
Op 7 februari kwamen de eerste studenten van de tweede groep aan. We waren behoorlijk benieuwd naar de nieuwe studenten. Donderdag en vrijdag kwamen ze aan. Donderdagavond hebben we met het eerste deel bij Plaatjies gezeten en op vrijdag hadden Meike, Marlies en ik een welkomstfeestje voor ze georganiseerd. We hebben bobotie voor ze gekookt en hadden verschillende Zuid-Afrikaanse snacks gekocht. Om 00.00 uur moest toch echt de muziek zachter dus hebben we het feestje voortgezet in Pullen. Het was een erg gezellig avond en leuk om alle nieuwe studenten te leren kennen. Zaterdagavond hadden we een welkomsbraai bij Paddy. Wat had ie toch weer lekker voor ons gekookt! Ben zo blij dat ik een vleesliefhebber ben anders had ik niet veel plezier beleefd aan al die braaiparty’s bij Paddy. Op zondag was het begin van de carnaval in Mestreech! Papa stuurde me allemaal leuke foto’s en filmpjes om mij een impressie te geven van de carnaval. Ik heb me drie dagen lang verstopt en geprobeerd niet op Facebook te kijken om al die leuke foto’s van iedereen te zien, wat niet echt lukte…. Ik heb carnaval echt gemist. En ja jullie zullen wel denken ‘ja maar jij zit in Zuid-Afrika!’ nou die drie dagen had ik toch echt wel liever in Nederland gezeten. Een traditiedingetje denk ik ;)

Op Valentijnsdag was er een aangepast programma op Groenberg. Ik werd er ’s ochtends al meteen op aangesproken waarom ik geen rood droeg en er werden vragen gesteld over wie mijn Valentijn was en hoe dat in Nederland gevierd wordt. Nouja in Nederland wordt het dus niet echt gevierd maar hier wel! Je moet dus gekleed in rood naar je werk, stage of school gaan en alle kinderen hadden die dag geen uniform aan (ohja dat dragen ze hier trouwens op alle scholen). De hele dag was er geen school maar een aangepast programma voor de kinderen. ’s Ochtends kwamen gevangenen muziek maken en vertelde hun eigen verhaal. In een gevangenis in de buurt van Genadendal hebben een aantal gevangen een band opgezet en trekken daarmee rond langs scholen. Met hun persoonlijke verhalen moeten ze de kinderen ervan bewust maken dat ze hun leven niet moeten verzieken met drugs, criminaliteit of gangs. Erg leuk om te zien! Moet je je voorstellen, een zaal vol met 600 kinderen (misschien wel meer, de school telt ± 1100 kinderen) alle meiden gillen als een van hun begon te zingen en leraressen die op het podium werden geroepen en een bloemetje kregen van de gevangenen voor Valentijnsdag. ’s Middags was er een ander programma waarbij leerlingen van Groenberg optraden.

Dat weekend hadden we introkamp. Marlies was met haar ouders op vakantie en Meike en mij leek het wel leuk om zo de groep te leren kennen. We sliepen in grote tenten, gelukkig was het nu niet zo koud als bij ons introkamp, en het weekend stond in teken van samenwerking. Vrijdagavond hebben we een tocht door het donker gehad waarbij je een touwtje moest vasthouden die je leed door het bos. SUPERENG dachten we.. die mannen van het kamp hadden ons bang gemaakt met allemaal enge verhalen en daardoor durfde er veel niet meer alleen, waaronder ik.. maar wat bleek er stond twee mannen onderweg die zachtjes boe riepen and that’s it! Hmm niks dus waar we bang voor hadden moeten zijn. ’s Avonds nog liedjes gezongen bij het kampvuur en sterren gekeken. Zaterdag werden we in twee groepen gesplitst en moesten allemaal samenwerkingspellen tegen elkaar doen. ’s Middags gingen we nog survivallen, met knikkende knieën, maar dat was uiteindelijk best leuk! ’s Avonds had de groep djembe les en daarna was het nog een gezellig avondje. Zondag hebben we samenwerkingsspellen bij het meer gedaan wat lag bij het kamp (was veel te warm die dag!) en hebben we gezwommen in het meer.

Het weekend erna zijn er op zaterdag een aantal studenten gaan surfen in Strand. Ik ben mee geweest om hun mentaal te supporten en om een excuus te hebben om op het strand te liggen  ’s avonds gingen we voor de eerste keer stappen met de nieuwe groep in Kaapstad. We hadden geregeld om met z’n alle (Grabouw+Genadendal) in het hostel te slapen, gezellig! Garreth, de hosteleigenaar, had al laten weten dat ie een Harlem Shake met ons wilde doen omat we met zo’n groter groep waren. Harlem Shake?!? Soms realiseer je echt dat je aan de andere kant van de wereld bent en niet alles meer zo snel meekrijgt haha. Na een aantal filmpjes te hebben gezien en de instructies te hebben gekregen was het aan ons de taak om de Harlem Shake te doen. Kort maar krachtig :) hier het resultaat:http://www.youtube.com/watch?v=57Lewdz4FPY Na de Harlem Shake zijn we lekker gaan eten ergens in Kaapstad en ’s avonds eindelijk weer eens stappen! Voor mij was het ook alweer een tijdje geleden dus had er ook weer erg veel zin in.

Deze week was weer een gewoon stageweekje voor mij. Gister had ik weer een van die Afrikaanse geluksmomentjes waarbij kinderen uit de township naast de auto kwamen staan om gewoon even gek met je te doen. Die blije snuitjes toveren bij mij altijd weer een glimlach op mijn gezicht. Vrijdag was er op Groenberg een soort biddag tegen verkrachting en mishandeling van vrouwen. ;s morgens gingen alle meiden van de school naar de aula toe om te bidden voor de vrouwen die slachtoffer zijn geworden van verkrachting of mishandeling. Ze zongen kerkliedjes. Leraressen en leerlingen lazen een stuk uit de bijbel voor en vertelde erover. Bij het laatste liedje en gebed staken alle meiden een kaars aan die ze van thuis hadden meegenomen. Een heel mooi gezicht. Goed dat de school hier aandacht aan besteed. Zeker als je deze week hoort dat er twee meisjes zijn verkracht in Grabouw de afgelopen maand. Nadat de meiden hadden gebeden kam de hele school bij elkaar om nog een keer te bidden maar dan met de hele school.
Op zaterdag zijn we naar Kaapstad gegaan omdat we naar het Holi One Colour festival gingen. We hebben met verfpoeder gegooid en beetje dansjes gedaan. Wat een chill festival was dat en met als achtergrond de Tafelberg. I love South Africa!

En zonder het door te hebben zit ik al dik over de helft van mijn verblijf hier. Over vier maanden zit ik alweer in Nederland.. Leuker nieuws is dat Joep over vier dagen me komt opzoeken voor 3,5 week! Na zeven maanden ga ik hem eindelijk weer zien. Samen gaan we een reisje maken en roadtrippen. Ik kijk er echt naar uit en heb heel veel zin om hem Grabouw en andere delen van Zuid-Afrika te laten zien.

Veel Afrikaanse drukkies!